در جدول بالا مواد درسی به همراه ساعات تدریس هفتگی رشته شبکه و نرم افزار شاخه فنی و حرفه ای نمایش داده شده است.که در اختیار شما دوستان قرار گرفته است.

 

شعر زیر را بخوانید و برداشت خود را از آن بنویسید.

 

دیدار یار غایب دانی چه ذوق دارد ؟          ابری که در بیابان بر تشنه ای ببارد

 

سعدی

 

کسی را که عاشق او هستیم اگر برای یک مدت طولانی از دید و چشم ما پنهان باشد ؛ ما همیشه دلتنگ او می شویم و یاد و خاطر خود را نمی توانیم از وجود نداشتن آن در کنارمان آرام سازیم و همیشه سعی در این داریم که زمینه ی دیدار با او را فراهم سازیم.  

 

حال فرض کنید شخصی خبری بیاورد از کسی که ما همیشه در جستجو و تلاش کردن برای بدست آوردن آن بوده ایم و در آن لحظه حال و هوای ما مانند شخصی می شود  که در بیابان داغ و سوزان و با پاهای پرهنه به دنبال قطره آبی می گردد و پس ار جست و جوی فراوان خسته و ناتوان مانده اما در همان حین ابر های سیاهی را می بیند که به آن سمت می آیند و آن زمین گرم ، خشک و بی آب را به زمینی پر از آب و خنک تبدیل می کنند و فرد تشنه به فرد عاشقی تشبیه شده شده است که خبر رسیدن آب یعنی همان عشق خود را می شنود . 

 

سعدی در این شعر خبر وصال عشق خود را می شنود و بلافاصله آنرا به دیدن ابر توسط تشنه در بیابان تشبیه می کند و مثل این که قبل از این که سعدی این خبر را توسط دیگران بشنود به او الهام شده است و این مثال زیبا را بکار برده است . 

 

سعدی با بکار گرفتن این شعر و این مفهوم یه نوعی امید به خوانندگان می دهد و می گوید که حتی اگر نتوانید به معشوق خود دسترسی داشته باشید و از او دور باشید عشق کار خود را می کند و شما پس از تحمل سختی ها و رنج های عشق سر انجام به وصال خواهید رسید .

با سلام خدمت دانش آموزان عزیز پایه نهم

انشا درباره درخت پا در هواست ریشه هایش در ابر فرو رفته است پایه نهم

انشا ویژگی های درخت:

در دیار من پشت جنگل­های شهر من درختی پهن و زیباست. آن درخت ریشه­های به وسعت دریا داشت. ریشه­هایش تا به ابرها رفته و در ابرها فرورفته بود. پاهایش همان ریشه­هایش بود که در هوا معلق بود. و شاخه­هایش روی زمین گسترده بود. درخت کهن سال من مانند درختان دیگر نبود. او واژگون به زندگی خود ادامه می­دارد. کسی نمی­توانست از سایه­ های او بهره ببرد و یا حتی ازمیوه­ای لذت ببرد، اماهمچنان من آن درخت زیبا را دوست داشتم.

آن درخت تلاقی گر زندگی مشقت بار من است انگار خودم هستم که با تمام توان دست­هایم را روی خاک می­کشم تا بتوانم زندگی­ام را سامان دهم اما باز دستانم در تلاشی بی­فایده است زیرا زندگی هر چه باشد همان می­شود و تو باید قدر تک تک لحظه­ ها را بدانی. مدتها گذشت تا فلسفه آن درخت کهن سال را دانستم.

فهمیدم که هر چقدر او در سختی است اما مهم این است که با دیگران فرق دارد. همیشه مثل دیگران بودن خوب نیست زیاد که مثل دیگران باشی خسته می­شوی. زده میشوی و آن زمان است که دیگر حتی لحظه­ای از زندگی لذّت نمی­بری. می­خواهم مانند آن درخت کهن سال باشم در عین سختی مقاوم و فناناپذیر باشم.

در زندگی­ام تلاش کنم که تغییری در آن ایجاد کنم هر چند سخت و تا حدودی ناممکن است اما می­دانم هر ناممکنی می­تواند ممکن گردد. اگر تو تمام نیرو و توانت را روی آن کار بگذاری می­توانی بر مشکلات فایق آیی و پله­ های ترقی را طی کنی